Als ik tegen het eind van een Wiko-ochtend ‘t Hogerop binnenloop, zie ik Ingrid Bisschops in volle overgave “haar” tafels poetsen. Effe een lappie hier, effe een soppie daar!
Echtgenoot Peter is achter de bar ook met van alles bezig en begroet mij van een afstand met een vrolijk handgebaar. Ik heb de indruk dat hem weinig ontgaat in “zijn” Hogerop. Het stel lijkt helemaal in hun element. En dat zijn ze ook, zo blijkt uit het gesprek dat ik even later met ze heb.

Wie zijn Peter en Ingrid
Je zou denken dat deze twee supervrijwilligers er na 7 jaar misschien wel een beetje klaar mee waren of afgebrand zouden zijn. Niets blijkt minder waar! Ze hadden het nóg wel zeven jaar willen doen, maar gaan er toch mee stoppen omdat het de laatste tijd allemaal net wat minder goed in hun drukke leven past.
Ingrid is klinisch chemisch analiste en Peter heeft zich onlangs, nadat zijn vorige werkgever er de brui aan had gegeven, laten omscholen tot rijinstructeur. Dat past wel in zijn straatje want het lesgeven kent hij al jaren als schaatstrainer bij WIKO.
Onze beide “Hogeropjes” zijn nu zo’n 10 jaar lid van de club. Dat kwam door hun kleine Jos die bij Winterkoninkje was gaan schaatsten. Pa en ma gingen mee ter ondersteuning, werden zelf lid van IJCH en voordat Peter het wist vroeg Bert Heeremans hem of hij de inkoop voor de bar van hem over wilde nemen. In die tijd waren er ook nog twee dames die de vrijwilligers inroosterden en zich over de financiën bogen.
Nadat die hun bijdrage wel geleverd hadden, schoof Ingrid als vanzelfsprekend bij haar Peter aan en zo trok het echtpaar Bisschops haast ongemerkt het ene taakje na het andere naar zich toe. Maar de diverse activiteiten waren oorspronkelijk over meerdere mensen verdeeld. Daar zouden we weer naar terug moeten.

Dankbaar werk
Als je Peter en Ingrid vraagt wat de leuke kanten zijn van deze “job”, raken ze tot mijn verbazing niet uitgepraat. Het straalt eraf:
“Als je achter de bar staat ken je op een gegeven moment iedereen”, waarbij het Clubuur bij Peter favoriet is. Ingrid heeft net iets meer met de WIKO-ochtenden. Zij geniet vooral van de leuke WIKO-ouders. Van de mensen die ze goed kent, weet ze bij binnenkomst al wat ze gaan bestellen, zodat ze de koffie of chocomel al ingeschonken heeft voordat haar klant de bar heeft bereikt. Haar ogen glimmen als ze dit vertelt!!
Beiden blijken niet ongevoelig voor de waardering die ze ontvangen van de meeste clubleden, maar ook van juryleden en officials bij toernooien als Kraantje Lek. Ze roemen met name Marjolein en Esmé die altijd ruim tevoren uit zichzelf duidelijk aangeven wat ze nodig hebben, hoeveel van wat en op welke momenten. Ze ervaren hier optimale communicatie vanuit de jurytoren, wat het uit organisatorisch oogpunt voor hen allemaal wel zo eenvoudig maakt.
Ach ja, al dat geregel vinden ze heerlijk om te doen. Gestructureerd als ze zijn, hebben ze voor de vaste events een draaiboek liggen, zodat zij zelf en hun eventuele opvolgers zo kunnen zien wat er tijdens een toernooi in grote lijnen verwacht wordt met betrekking tot inkoop en catering. Om daar onmiddellijk aan toe te voegen dat ze te allen tijde beschikbaar zullen blijven om hun opvolgers bij te staan.

Activiteiten
Wat zijn zoal de activiteiten die ze samen vervullen?
Voorraadbeheer, inroosteren vrijwilligers, agenda- en sleutelbeheer, financieel beheer, de kleine wasjes (handdoeken, theedoeken) en het draaien van hun eigen bardiensten. Dat klinkt wat veel voor een duo maar lijkt tegelijkertijd ook vrij eenvoudig op te splitsen, waarbij Ingrid zich haast om te zeggen dat ze de financiën en de kleine wasjes best wel wil blijven doen.

Het toegang- en sleutelbeheer zou misschien wat moderner opgelost mogen worden. Nu moet er steeds iemand met een sleutel van huis komen om de deur open te doen en later weer af te sluiten. En het is dat zij nou toevallig vlakbij de ijsbaan wonen, maar dat kan vast wel slimmer.

Pijnpuntjes
Met betrekking tot dat sleutelbeheer komt er nu dus toch een pijnpuntje naar boven. Het blijkt dat niet iedereen ’t Hogerop altijd via de beoogde weg voor zijn of haar bijeenkomsten reserveert (middels een mailtje naar Hogerop@ijsclubhaarlem.nl). Sommige mensen blijken gewoon zonder vooraankondiging met een eigen sleutel binnen te komen (en dat zijn niet altijd de minsten…). Zijn er dan misschien wat veel sleutels in omloop? Een rede temeer om de toegang tot het Clubhuis eens nader onder de loep te nemen, want als je geen reservering hebt aangevraagd, kan het voorkomen dat meerdere groepen elkaar daar tegelijk treffen. Bijkomend probleem is dat er soms koffie, thee of andere consumpties worden verbruikt die niet genoteerd worden en het dan niet duidelijk is wie dat zijn geweest. Dát is uitermate storend, ook al met het oog op voorraadbeheer; dat er opeens van alles op is…!!
En je hebt ze helemaal op de kast als er niet is opgeruimd, tafels smerig zijn achtergelaten en stoelen her en der door de ruimte staan. Of als er nog vuile kopjes staan, of iemand (hoewel goedbedoeld) vuile kopjes in de vaatwasser heeft bijgeladen waar de schone afwas nog in stond. Als het hierover gaat, gaan ze sneller praten en rollen ze over elkaar heen met pijnlijke voorbeelden. Hier ligt een duidelijk verbeterpunt.

Vrijwilligers voor de bar
De vrijwilligerspool voor de barbezetting is eigenlijk altijd te klein waardoor het vaak passen en meten is, terwijl het voor iedereen veel minder belastend wordt als je met meer vrijwilligers bent. Het is allemaal niet zo heel ingewikkeld en je leert veel mensen kennen. Ze zouden graag naast een ervaren barman of -vrouw, steeds een wat minder ervaren persoon willen zetten. Dan hoeven de ervaren mensen minder vaak diensten te draaien en ieder ander clublid zou dan af en toe eens bij een bardienstje kunnen assisteren.
Dan kan ’t Hogerop misschien wat vaker open. Is die veelgehoorde klacht ook weer getackeld!

Vacatures

UPDATE Juni 2022. De vacature is vervuld!

Samenvattend kan ik zeggen dat ik een gesprek heb gehad met twee ongelooflijk leuke mensen, die eigenlijk dolgraag betrokken zouden willen blijven bij de organisatie, vooral tijdens grote toernooien, want ze houden van dat soort specials. Ik meende dan ook iets van een spagaat te bespeuren: het is allemaal zó leuk om te doen, maar ze krijgen het niet meer helemaal ingepast in hun toch wel drukke leven.
Het zou toch niet moeilijk moeten zijn om voor deze leuke vacature(s) binnen onze energieke schaatsclub een paar frisse enthousiaste mensen te vinden? Concreet zijn we op zoek naar:

  • Een inkoper/voorraadbeheerder (nu en dan naar supermarkt of groothandel)
  • Iemand die de vrijwilligers voor de bardiensten wil inroosteren
  • Iemand die de agenda met Clubhuisreserveringen en de sleutels wil beheren
  • Misschien iemand die goed is met cijfertjes
  • Mensen die af en toe of regelmatig wat bardiensten willen meedraaien

Heb je interesse om een handje toe te steken bij het in de lucht houden van ’t Hogerop? Praat eens geheel vrijblijvend met Peter en Ingrid. Alleen, of samen met een vriend(in) of vriend(inn)en, om eens te horen wat je zou kunnen doen. Info: Hogerop@ijsclubhaarlem.nl
Als je vlug bent kun je zelfs nog sturing geven aan de inhoud van je taken.
Hoe meer mensen er mee doen, hoe meer lucht er ontstaat om deze klusjes te klaren.
En als ik naar deze beide Hogeropjes kijk, word je daar ook nog eens helemaal blij van.

Douwe van der Kooi