Jogchum Steensma een markant IJsclublid

Na een kort ziekbed is op 26 oktober 2025 ons oudste IJsclublid Jogchum Steensma (96) rustig ingeslapen. Jogchum was binnen de IJsclub Haarlem zeer geliefd.

Wij zijn verdrietig maar koesteren de warme herinneringen.
De afgelopen dagen hebben veel IJsclubleden mooie momenten met elkaar gedeeld. Zeg je IJsclub Haarlem dan zeg je ook Jogchum.

Zijn band met IJsclub Haarlem en de IJsbaan Haarlem gaat heel ver terug. In de beginjaren van de plannen van de IJsbaan Haarlem was Jogchum al aandeelhouder van de Maatschappij tot Exploitatie Kunstijsbaan Kennemerland. Hij is een van de financiële foundingfathers van onze baan. Dat is ook de tijd dat hij lid werd van IJsclub Haarlem: 1 oktober 1978.

Jogchum was natuurlijk met zijn Friese roots een man van het buitenijs maar wij hebben hem bij IJsclub Haarlem leren kennen op kunstijs. Hij was geliefd in alle groepen. Het was een plezier om met en achter hem te schaatsen. Die lange slag en dat beetje inzakken om nog net even meer afzet te krijgen. Jarenlang heeft hij o.a. bij Nolda Halderman en Erno van Markus getraind.

Voor wedstrijden trainde Jogchum niet. Het schaatsen stond bij hem altijd in het teken van “als er natuurijs komt” of als “it giet oan” klinkt.

Ook bij niet-wedstrijdrijders kende iedereen Jogchum Steensma.
Hij trainde mee in de duinen op donderdagavond en zaterdagmorgen. Als je maar in tempo Jogchum liep haalde je het eind van de training zonder probleem. Maar Jogchum was ook vooral een man van gezelligheid. Op de parkeerplaats na de training met koffie, taart, mooie gesprekken en lief en leed. De jaarlijkse afsluiting van de zomertraining met een duik in zee na een 6 km loop en weer terug was echt een kolfje naar zijn hand.

Jarenlang heeft Jogchum het lopen op zaterdagmorgen bij de Oase volgehouden. Steeds in een aangepast tempo zijn wij met een klein groepje blijven lopen. Tot een paar maanden geleden. Jogchum kreeg een ongeluk met zijn Saab en was afhankelijk geworden. Hij heeft zich nog wel een keer laten brengen met de taxi maar het vuur was eruit.

Wij hebben vaak uitgesproken dat hij voor ons een voorbeeld is geweest. Met zoveel plezier en passie sporten. En alles doen om gezond te blijven. Maar bovenal een aimabel mens.

Veel IJsclubleden kennen hem ook van activiteiten als kanoën in Jisp bij Ruud en Ria Knuppe, Elfstedenloop met zeilen als toetje en wadlopen.

Maar de winter is toch wel favoriet.

Wellicht kennen velen de formule van Jogchum. 3×6 graden of 2×9 graden… als het bij elkaar maar 18 graden heeft gevroren. Dan kunnen we schaatsen. De verkenner bij het Nannewijd werd geraadpleegd en dan ging het los.

Heb je Jogchum al gesproken … de Leidsevaart ligt dicht …bij Jisp schaatsen ze al …ik ben bij Ankeveen geweest…of: ik reed langs Nieuwkoop en zag al schaatsers …

Het verlossende woord kwam: we gaan naar de Oostvaardersplassen, of naar de Eilandspolder, Amstelmeer, of de Beemster, de Kaag of Dwarsgracht naar Niek en Gerrit Spijker.

Iedereen die lid is van de IJsclub kent het. De nervositeit. Spullen klaar. Vrij nemen. Vervoer. Afspreken deden we op het parkeerterrein bij de baan. Iedereen kan zich nog de tomaten herinneren achter in de achterbak van Jogchum naast het pakket droge kleren.

We hebben mooie momenten met Jogchum meegemaakt op buitenijs. Een nat pak halen op de Oostvaardersplassen, rond een vuurton bij melkfabriek Aurora, op zingend, golvend ijs bij de Boerenbuurt op de Kaag.

Jogchum schaatste niet alléén bij de IJsclub Haarlem. Op de baan nam hij deel aan meerdere groepjes met o.a. Paul Mastenbroek en Bob Driessen op zondagmorgen. Joop van Haga, Bob van Dok en Jelle Hovinga waren ons al eerder uit deze groep ontvallen.

Met deze groep heeft hij meer dan 12 keer de Weissensee geschaatst. Ook ondernam hij met hen de tochten in Canada, Finland en Zweden. Als er maar geschaatst kon worden. Op deze tochten heeft hij veel vrienden gemaakt. En dat is ook Jogchum, trouw in zijn vriendschappen.

De Elfstedentochten zijn de huzarenstukjes geweest. Hij deed mee in ’85, ’86 en ’97. De tocht van ’85 heeft hij gereden in een toptijd van 12 uur, 45 minuten en 13 seconden.

Op ons wekelijkse Clubuur was Jogchum een graag gezien clublid. Hij droeg de club een zeer warm hart toe. Op de achtergrond is hij vaak sponsor geweest van jeugdactiviteiten. Zo ook sponsorde hij de eerste gekleurde covers van het vroegere Clubblad “De Glijwijzer” (red.) We gaan een betrokken en aimabel clublid missen. Een voorbeeld voor velen.

We hebben van Jogchum genoten en zullen nog vaak herinneringen aan hem ophalen.
We gaan je missen.

Cora Hulsebosch