Nóg een clubgenoot die bij de Nationale Marathon onlangs het podium heeft weten te halen is Jeroen Janissen. Tweemaal zelfs! Hij vertelt zelf hoe hij dat gedaan heeft en hoe hij dat ervaart.
Ik heb de stijgende lijn helemaal te pakken. Het voelt ontzettend goed om te merken dat het elke wedstrijd beter gaat. Ondanks dat dit al mijn derde jaar bij KPMS Bouw en Techniek is, is het pas de eerste keer dat ik de seizoensstart heb meegemaakt (twee jaar geleden wegens een gebroken kuitbeen en vorige jaar door corona natuurlijk).
In Amsterdam en Enschede merkte ik meteen al dat ik het niveau had, het lukte alleen niet om mijn krachten zo te verdelen dat ik op de goede momenten erbij zat. Sinds Haarlem heb ik dat echt te pakken; ik zat elke keer in de beslissende kopgroep en het voelt echt fantastisch dat ik dat zowel in Hoorn als in Tilburg heb kunnen bekronen met een podiumplek.
Hoorn was een hele gekke wedstrijd, ik heb nog nooit zo snel (en gemakkelijk) een ronde voorsprong gepakt. Twee keer met mijn ogen knipperen en we keken het peloton alweer in de rug. En dat terwijl er nog geen 25 van de 125 ronden gereden waren. Daarna was ik heel alert toen ik zag hoe Mats Stoltenborg met een ploeggenoot ervandoor ging. Het was erg speciaal om met een groepje van vier, ronden lang (naar mijn gevoel bijna stilstaand) de baan rond te gaan. Ik moet zeggen dat ik zelf eigenlijk maar nauwelijks wist wat te doen. Gelukkig was ik in de laatste ronde snel genoeg om Jordy Harink te verslaan en zo mijn eerste podium te pakken!
Afgelopen zaterdag was een totaal andere wedstrijd. Het woord sloopkoers is al veel gevallen en dat was het absoluut. Ik was de laatste eenling die vanuit het peloton de oversteek kon maken naar de kopgroep, maar toen we aansloten bij het peloton ging de gele Jumbo Visma gaskraan pas echt open. Er waren nog wat gevaarlijke concurrenten op achterstand dus die probeerden ze uit de wedstrijd te rijden. Gevolg: twintig ronden lang snoeihard doorrijden. Uiteindelijk zaten we met tien man in een finale waar ik absoluut niet de beste sprinter was. Ik wist dat ik het goede moment moest kiezen om mijn versnelling te plaatsen. Dat lukte! Ik kwam nog een beetje knel te zitten maar op het laatste rechte stuk had ik wat energie over, reed er nog twee voorbij en kwam ik tot op 0,02 seconden van Jos de Vos, die als tweede eindigde.
Deze week staat helemaal in het teken van de Vierdaagse. Ik ben benieuwd wat ik daar kan laten zien! Het weekend daarna is in Alkmaar de plaatsing voor het OKT, dus ik hoop dat alle snelle rondjes van de afgelopen tijd en komend weekend kunnen bijdragen aan goede ritten! Het lijkt me erg gaaf om tussen Kerst en Oud en Nieuw in Thialf te rijden. Maar intussen geniet ik van de manier waarop ik nu rondrijd en ik kijk al uit naar de volgende marathons.
Jeroen Janissen
Meer over Jeroen:
“Jeroen Janissen is de weg naar Beijing al even kwijt, maar daar kan-ie mee leven”